Το γραφείο μας πέτυχε την έκδοση μίας σημαντικής απόφασης με ιδιαίτερο νομολογιακό ενδιαφέρον επί διαφοράς οικογενειακού δικαίου. Συγκεκριμένα, το Πρωτοδικείο Αθηνών, το οποίο δίκασε αίτηση ασφ. μέτρων των αντιδίκων (παππού και γιαγιάς ανηλίκου τέκνου από την πατρική γραμμή) κατά της εντολέως μας (διαζευγμένης μητέρας του ανηλίκου τέκνου και ασκούσας την επιμέλεια αυτού), έκρινε ότι η μητέρα δεν παραβιάζει και δεν εμποδίζει το δικαστικώς αναγνωρισμένο δικαίωμα επικοινωνίας των αντιδίκων με το ανήλικο τέκνο, αντιθέτως, μάλιστα, παροτρύνει και ενθαρρύνει αυτό να επικοινωνεί με τους αντιδίκους, αλλά χωρίς αποτέλεσμα, αφού το ανήλικο τέκνο αντιδρά έντονα εμφανίζοντας σωματικά άλγη. Σύμφωνα, άλλωστε, με τις διατάξεις των άρθρων 1518 και 1520 ΑΚ δεν καθιερώνεται υποχρέωση του προσώπου που έχει την επιμέλεια του ανηλίκου να κάμψει την ανωτέρω άρνηση και αντίσταση του τέκνου, πειθαναγκάζοντας τούτο, προς το σκοπό αυτό με οποιοδήποτε μέσο.
Το Δικαστήριο έκρινε, εν προκειμένω, ότι η άρνηση του ανηλίκου τέκνου να ακολουθήσει τους αιτούντες, είναι απόρροια των συναισθηματικών δυσκολιών που αντιμετωπίζει και των αγχωδών συμπτωμάτων που παρουσιάζει αυτό, για την αντιμετώπιση των οποίων απαιτείται ατομική ψυχοθεραπεία του, καθώς και της έλλειψης επικοινωνίας και συνεργασίας μεταξύ των διαδίκων (παππού/γιαγιάς – μητέρας), για την αντιμετώπιση αυτών των δυσκολιών.
Με αυτό το σκεπτικό, απέρριψε την αίτηση ασφ. μέτρων των αντιδίκων, δικαιώνοντας τη μητέρα, η οποία βρισκόταν στην εξαιρετικά δυσμενή θέση να είναι αντιμέτωπη αφενός με την υποχρέωση τήρησης της δικαστικής απόφασης ρύθμισης της επικοινωνίας του ανηλίκου τέκνου της με τον παππού και τη γιαγιά από την πατρική γραμμή και τις μηνύσεις εναντίον της και αφετέρου με την ισχυρή άρνηση και αντίδραση του τέκνου στην επικοινωνία αυτή.
Οι αποφάσεις που έχουν κρίνει με όμοιο τρόπο το ίδιο θέμα, είναι μεμονωμένες καθώς τα δικαστήρια αντιμετωπίζουν εν γένει με ιδιαίτερη καχυποψία και αυστηρότητα τους ασκούντες την επιμέλεια ανηλίκων, σε περιπτώσεις παραβίασης ή ματαίωσης της επικοινωνίας τους με τον έτερο γονέα και τους συγγενείς του. Για το λόγο αυτό, η απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών είναι εξαιρετικά σημαντική και δίνει ελπίδα σε όσους αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα (άρνηση των τέκνων τους), να απαλλαγούν από ποινικές διώξεις και άλλες προβλεπόμενες κυρώσεις.